ความหมายของคำว่า ' กำ ๒ '

กำ ๓, กำม
(โบ) น. กรรม เช่น ไข้เจ็บหมอตั้งกําไว้, ท่านว่าเป็นกํามของเขาเอง.(อัยการเบ็ดเสร็จ).
ก่ำ
ว. สุกใส, เข้ม, จัด, (มักใช้แก่สีแดงหรือทองที่สุก).
ก้ำ
(โบ) น. ด้าน, ฝ่าย, ทิศ.
กำกวม ๑
น. นกขนปีกสีเขียว ปากแดง กินกุ้งและปลา. (พจน. ๒๔๙๓).
กำกวม ๒
ว. เคลือบคลุม, คลุมเครือ, มีความหมายได้หลายนัย.
กำกัด
ก. จํากัดเข้า, จํากัดให้แคบเข้า.
กำกับ
ก. ดูแล, ควบคุม; ควบ ในความเช่น มีหนังสือกํากับมาด้วย.